Η συρρίκνωση μιας καλά σχεδιασμένης πραγματικότητας.
Εκμηδένιση του χώρο-χρόνου
Κουκίδα αιωρούμενη προσπέρασε τη χίμαιρα του σήμερα.
Απόφαση:
Εκπρόθεσμο το πέρασμα της γραμμής τερματισμού
και μια κατ’ οίκον παράδοση της αποτυχίας.
Τι ζήτησα;
Μια πίστωση χρόνου ή έστω μια περίοδο χάριτος
για να σε φτάσω (θα σε προσπεράσω),
μόλις επισκευάσω τις γιγάντιες τρύπες του διάτρητου εαυτού μου.
Τα χέρια θα υψώσω πάνω από Σένα,
χέρια γερά κι ατσάλινα,
ν’ αρπάξουν τη δαμόκλειο σπάθη που έχει ερωτευτεί το κεφάλι μου…
Τρίτη 23 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου